الله اکبر

اشهد ان لا اله الا الله اشهد ان محمد رسول الله اشهد ان علیاً ولی الله

خداوندا فقط می‌خواهم شهید شوم شهید در راه تو، خدایا مرا بپذیر و در جمع شهدا قرار بده. خداوندا روزی شهادت می‌خواهم که از همه چیز خبری هست الا شهادت، ولی خداوندا تو صاحب همه چیز و همه کس هستی و قادر توانایی، ای خداوند کریم و رحیم و بخشنده، تو کرمی کن، لطفی بفرما، مرا شهید راه خودت قرار ده. با تمام وجود درک کردم عشق واقعی تویی و عشق شهادت بهترین راه برای دست یافتن به این عشق.

نمی‌دانم چه باید کرد، فقط می‌دانم زندگی در این دنیا بسیار سخت می‌باشد. واقعاً جایی برای خودم نمی‌یابم هر موقع آماده می‌شوم چند کلمه‌ای بنویسم، آنقدر حرف دارم که نمی‌دانم کدام را بنویسم، از درد دنیا، از دوری شهدا، از سختی زندگی دنیایی، از درد دست خالی بودن برای فردای آن دنیا، هزاران هزار حرف دیگر، که در یک کلام، اگر نبود امید به حضرت حق، واقعاً چه باید می‌کردیم. اگر سخت است، خدا را داریم اگر در سپاه هستیم، خدا را داریم اگر درد دوری از شهدای عزیز را داریم، خدا داریم. ای خدای شهدا، ای خدای حسین، ای خدای فاطمة زهرا(س)، بندگی خود را عطا بفرما و در راه خودت شهیدم کن، ای خدا یا رب العالمین.

راستی چه بگویم، سینه‌ام از دوری دوستان سفر کرده از درد دیگر تحمل ندارد. خداوندا تو کمک کن. چه کنم فقط و فقط به امید و لطف حضرت تو امیدوار هستم. خداوندا خود می‌دانم بد بودم و چه کردم که از کاروان دوستان شهیدم عقب مانده‌ام و دوران سخت را باید تحمل کنم. ای خدای کریم، ای خدای عزیز و ای رحیم و کریم، تو کمک کن به جمع دوستان شهیدم بپیوندم.

گرچه بدم ولی خدا تو رحم کن و کمک کن. بدی مرا می‌بینی، دوست دارم بنده باشم، بندگی‌ام را ببین. ای خدای بزرگ، رب من، اگر بدم و اگر خطا می‌کنم، از روی سرکشی نیست. بلکه از روی نادانی می‌باشد. خداوندا من بسیار در سختی هستم، چون هر چه فکر می‌کنم، می‌بینم چه چیز خوب و چه رحمت بزرگی از دست دادم. ولی خدای کریم، باز امید به لطف و بزرگی تو دارم. خداوندا تو توانایی. ای حضرت حق، خودت دستم را بگیر، نجاتم بده از دوری شهدا، کار خوب نکردن، بنده خوب نبودن،... دیگر...

حضرت حق، امید تو اگر نبود پس چه؟ آیا من هم در آن صف بودم. ولی چه روزهای خوشی بود وقتی به عکس نگاه می‌کنم. از درد سختی که تمام وجودم را می‌گیرد دیگر تحمل دیدن را ندارم. دوران لطف بی‌منتهای حضرت حق، وای من بودم نفهمیدم، وای من هستم که باید سختی دوران را طی کنم. الله اکبر خداوندا خودت کمک کن خداوندا تو را به خون شهدای عزیز و همه بندگان خوبت قسم می‌دهم، شهادت را در همین دوران نصیب بفرمایید و توفیق‌ام بده هر چه زودتر به دوستان شهیدم برسم، انشاء الله تعالی.

منزل ظهر جمعه 6/4/82

اللهم الرزقنا توفیق الشهاده فی سبیلک

نزدیک شدن ماه ضیافت الله ، ماه رمضان رو تبریک میگم.

می خواستم یک متن از فضائل ماه بذارم اما بهتر دیدم حرف دلمو بزنم.

حقیقتا نمی تونم احساسمو درباره رسیدن به این ماه پر برکت که ماه خود سازیه  توصیف کنم اما امیدوارم روز قبل از عید فطر مثل آدمای بهت زده که وارد یک باغ پر گل شده و هیچ استفاده ای از اون نکرده و به همون شکل خارج شده نباشم.

اما راستش فکر می کنم حکایت ما تو این ماه مثل حکایت او پیامبریه که با اصحابش وارد غاری تاریک شدنه .

حکایت از این قراره که پیامبری از راهی با اصحابش میگذشت به غاری رسیدن ، پیامبر قبل از ورود رو به اصحابش کرد و گفت هر چیزی که از درون غار بردارین در انتهای غار همه پشیمون میشید .

وقتی وارد شدن یک عده گفتند ما که پشیمون میشیم حالا چند مشت از خاک اینجا برمیداریم.خلاصه هر کسی به تناسب همتی که داشت چیزی از داخل غار برداشت.یکی جیبشو پر کرد یکی ...

وقتی از غار خارج شدن همه با تعجب دیدن هر چی برداشتن همه یاقوت و مروارید و اشیای قیمتیه.

خدایا تو رو به آبرومندان درگاهت ما رو از کسانی قرار بده که این ماه رو با تمام وجود درک کردیم.

خدایا می دونم مهربونیت بینهایته و نخواسته میدی؛اما همتی به ما عطا کن تا بتونیم از شکر نعماتت بر بیایم.

خدایا می دونم که می دونی اما ازت می خوام تا یادآوری کنم برای خودم که به هر کی بخوای بدون حساب میدی.

خدایا من اگه بگم اینو می خوام ، اونو میخوام نه به این خاطره که تو بدونی ، بخاطر اینه که دوست دارم ازت بخوام - که تمنای معشوق عاشقان را خوش آید - با اینکه می دونم اگه نگم هم خودت صلاح بدونی میدی.

پس

خدایا سینه ای ده آتش افروز

در آن سینه دلی ده وان همه سوز